Bij conceptontwikkeling schets ik graag met de hand. Daarna werk ik dat uit in bijvoorbeeld Adobe Illustrator, zoals het varkentje, of in Photoshop zoals het hondje.
Naast grafische vormgeving en illustratie ontwikkel ik ook campagnes voor communicatiebureaus. Al bijna twintig jaar. Meer daarover vind je op: www.duif-bode.com. Maar voor je daar kijkt wil ik graag iets meer over mezelf vertellen. Deze pagina heet tenslotte niet voor niets ‘over mij'. En dat is hoe ik mijn creatief denken heb gevormd.
De basis daarvoor is gelegd op mijn allereerste schooldag op De Rietveld Academie. In een les van architect Jaap Dijkman (bekend van o.a. het NRC gebouw op het Rokin in Amsterdam). Hij kwam de klas binnen – te laat – en zette zijn donkerbruine plastic bekertje met koffie voor zich op tafel. Hij vroeg ons goed naar dat bekertje te kijken. Huh? hoorde je de klas denken. Maar omdat het onze eerste dag op de kunstacademie was, gaven we hem het voordeel van de twijfel en keken wij naar zijn bekertje. Vervolgens pakte hij het bekertje op, zette het twintig centimeter verderop en vroeg ons weer naar dat bekertje te kijken. Die man is niet goed bij zijn hoofd, dachten we. En roken we nou alcohol wanneer hij praatte, of was dat inbeelding? Toen vroeg hij: ‘Is dit bekertje hetzelfde bekertje als het bekertje dat daarnet hier stond?' Het werd even onrustig in de klas, maar als snel zei iemand dat het inderdaad hetzelfde bekertje was. Waarop Jaap vroeg of hij wel goed gekeken had. Vervolgens ontstond er een discussie die de rest van de ochtend heeft geduurd. Want stel dat je het bekertje zou moeten naschilderen? Het licht viel op beide plekken anders, dus moest je andere kleuren of tinten gebruiken (de omgeving had er invloed op). Hoe kon je dan spreken van hetzelfde bekertje? Je begrijpt dat er al iets in onze hoofden begon te gebeuren.
Vervolgens vroeg hij ons te vertellen wat een tafel was. 'Een groot blad met vier poten?' Nee, er zijn ook tafels met één poot, of tafels die aan een muur hangen, die hebben niet eens poten. En hoe groot moet dat blad eigenlijk zijn, wijzend op het enorme tafelblad waaraan wij zaten; 90% van het oppervlak gebruiken we nu niet. En stel dat we op de grond gaan zitten en onze koffie op onze stoelen zetten, zijn de stoelen dan tafels geworden? En wat als ik mijn koffiekopje op mijn vlakke hand zet, is mijn hand dan een tafel...? Nou ja, de strekking is denk ik duidelijk: Jaap Dijkman was bezig onze conventies te doorbreken. Onze vooringenomen ideeën over hoe de dingen zijn, of horen te zijn. En door dat te doen ontstond er ruimte in onze hoofden voor creativiteit.
Zo, dat was les 1. Nu konden we beginnen met de eerste opdracht:
ontwerp twee tafels, één mooie en één lelijke.
ontwerp twee tafels, één mooie en één lelijke.
Goed. Genoeg 'over mij'. Hopelijk heb je een goede indruk gekregen van wie ik ben. En wie weet, misschien wil je een keer met me samenwerken; dat zou leuk zijn! Mocht je meer willen weten, heb je een vraag, of wil je gewoon eens kennismaken, klik dan op contact in het menu. Of als je liever belt of app't kan dat natuurlijk ook, mijn nummer staat onderaan de pagina.